Ankara dediğin şekersiz çay gibi. Biraz babanın gençliği. Biraz kalın olan yerden kopması gibi. Biraz günlüğe günce demek gibi. Okuyosun biliyorum da gözüme sokmasan. Biliyorum çünkü. Farkındalık duygun kadar biraz cesaretin olsaydı her ayrıntıyı bilirdim. Ama.. Ayrıntı zaten. Di mi? Başımın bulunduğu omuz hep değişik. Bazen kareli bir gömlek bazen düz yeşil kazak. Bi tanesi bile yaptığını yapmadı. Sanki bunların hepsi seni ayıran bir şeymiş gibi geliyodu. Değilmiş arkadaş.
Büyüme hapı diye bir şey yok,anladın mı?